Rejestr językowy to inaczej forma języka dostosowana do jakiejś sytuacji komunikatywnej lub celu funkcjonalnego. Na tej podstawie wyróżniamy trzy takie typy: formalny, nieformalny oraz neutralny. Inaczej będziemy mówić w sytuacjach profesjonalnych, oficjalnych, a inaczej wśród znajomych, na co dzień. O tym, kiedy stosować język formalny, a kiedy nieformalny decydują przede wszystkim okoliczności. Przykładowo na egzaminie czy w pracy na spotkaniach z kontrahentami będziemy posługiwali się oficjalnym słownictwem. Liczy się więc nie tylko użycie danego języka zgodnie z zasadami jego gramatyki, ale też dostosowanie sposobu mówienia do danej sytuacji. W przeciwnym przypadku możemy być posądzeni o brak profesjonalizmu czy nawet szacunku do drugiej osoby albo brzmieć po prostu śmiesznie
Angielski Formalny
Pierwszą zasadą formalnego rejestru jest wykluczenie z niego form skróconych (won’t, don’t, can’t, etc.) na rzecz form pełnych (will not, do not, can not etc.). Nie używamy tutaj też słownictwa potocznego, slangowego i skrótów (na przykład bro/sis), a także idiomów. Najczęściej budujemy dłuższe, złożone zdania i opieramy się o bardziej wyszukane słownictwo oraz konstrukcje (chociażby strona bierna lub inwersja stylistyczna). Formalnego angielskiego użyjemy w kontakcie z kimś, kto nie znajduje się w kręgu naszych (bliskich) znajomych czy w pracy – w skrócie: wszędzie tam, gdzie chcemy być odebrani jako profesjonalni i uprzejmi. Na przykład zastosujemy
go w służbowej korespondencji, prezentacjach, raportach, zestawieniach, dokumentach, pismach, rozmowach z przełożonymi czy dalszymi współpracownikami albo na rozmowach kwalifikacyjnych.
Użycie formalnego rejestru na odpowiednim poziomie niesie za sobą szereg zalet, na przykład wydajemy się bardziej profesjonalni, pewni siebie i przekonujący. Brzmimy też mądrzej i bardziej elokwentnie, a dodatkowo robimy dobre wrażenie. Warto więc w odpowiednich sytuacjach postarać się używać tego rejestru jak najlepiej. Formalny język wydaje Ci się bardziej wymagający? Tak jest w istocie, jednak wszystko jest do dopracowania. Jeśli czujesz, że sam/sama nie dasz sobie z tym rady, w Tutees mamy ludzi, którzy się na tym znają i chętnie pomogą! Umów się na bezpłatną lekcję próbną i porozmawiaj z nami (po angielsku) o rejestrach językowych albo czymkolwiek innym!
Angielski Nieformalny
Z drugiej strony mamy angielski nieformalny, czyli ten używany na co dzień w otoczeniu najbliższych nam osób. Przykładowe sytuacje użycia tego rejestru językowego to zwykłe, codzienne rozmowy (twarzą w twarz czy też za pośrednictwem telefonu/komputera), media społecznościowe, spotkania w pracy z osobami bliższymi, równymi w kontekście zajmowanego stanowiska. Stosowane słowa są mniej wyszukane, często krótsze, potoczne i slangowe; także konstrukcje są prostsze i powszechniejsze. Mile widziane są tu też formy skrócone.
Angielski neutralny
Rejestr ten używany jest do przedstawiania suchych faktów – i taki jest też język, który używamy do tego celu: rzeczowy, nieemocjonalny, informacyjny. Używamy go, gdy nie chcemy wzbudzać żadnych konkretnych emocji u naszego odbiorcy, a naszym priorytetem jest jedynie zrelacjonowanie jakiegoś zdarzenia.
Odmiana językowa
W szerszym rozumieniu istnieje również pojęcie odmiany językowej/kodu językowego i jest to forma języka związana z funkcją, społecznością lub terytorium, na którym jest ona używana. Odmianami językowymi będziemy nazywać np. dialekt, rejestr albo styl danego języka. Według niektórych uczonych istnieją też rejestry związane z dziedziną (np. techniczne) albo ze sposobem komunikacji (np. pisemne/ustne).
Przykłady:
Comentários